आर्तिः _ārtiḥ

आर्तिः f. [आ-ऋ-क्तिन्]

1 Distress, affliction, suffering, pain, injury (bodily or mental); आर्तिं न पश्यसि पुरूरव- सस्तदर्थे V.2.16; आपन्नार्तिप्रशमनफलाः संपदो ह्युत्तमानाम् Me.55.

-2 Mental agony, anguish; उत्कण्ठार्ति Amaru. 44. v. l.

-3 Evil, mischief.

-4 Sickness, disease.

-5 The end of a bow.

-6 Ruin, destruction; दुःखार्तिप्रभवं सुखम् Mb.12.25.22.